Inwestycja została zrealizowana w ramach projektu „Gospodarowanie odpadami komunalnymi – zagospodarowanie osadów pościekowych - budowa węzła utylizacji osadów pościekowych w Oczyszczalni Ścieków w Jamnie".

Pierwszy etap przedsięwzięcia Spółka zrealizowała w 2010 r., kiedy ukończono budowę hali osadowej o powierzchni 5224 m².

We wrześniu 2011 r. wmurowano akt erekcyjny pod budowę drugiego etapu przedsięwzięcia – suszarni osadów. Inwestycję zrealizowano przy dofinansowaniu  Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

W skład węzła utylizacji osadów wchodzi budynek utylizacji osadu oraz estakada przenośników spiralnych. Budynek stanowi obudowę instalacji technologicznych służących utylizacji osadu. Jego forma została całkowicie zdeterminowana przez technologię, jednak mimo to szczególnie zadbano o atrakcyjny wyraz architektoniczny obiektu. Zaprojektowano jednonawową halę Ze względu na bliskie sąsiedztwo Koszalina oddalonego od Morza Bałtyckiego zaledwie o 7 km, inwestycja ta ma istotne znaczenie dla ochrony Bałtyku przed ściekami niedostatecznie oczyszczonymi. Suszarnia eliminuje rolnicze wykorzystanie osadów na terenach zlokalizowanych w pasie nadmorskim  i umożliwia ich dalszą termiczną utylizację poprzez spalanie. o powierzchni 722 m² i wysokości 12,75 m. 

Zastosowanie nowoczesnych rozwiązań w powstałym obiekcie i unikatowe w skali kraju połączenie w układzie szeregowym dehydratorów osmotycznych z tradycyjną suszarnią taśmową ma na celu jak największą redukcję wilgoci zawartej w osadzie, przy zminimalizowaniu kosztów mediów energetycznych.

Dodatkowym prośrodowiskowym atutem przedstawionej instalacji jest wykorzystanie ścieku oczyszczonego z oczyszczalni jako wody technologicznej (procesowej) służącej do mycia taśmy dehydratorów elektroosmotycznych i skraplania odgazów z suszarni.

Ze względu na bliskie sąsiedztwo Koszalina oddalonego od Morza Bałtyckiego zaledwie o 7 km, inwestycja ta ma istotne znaczenie dla ochrony Bałtyku przed ściekami niedostatecznie oczyszczonymi. Suszarnia eliminuje rolnicze wykorzystanie osadów na terenach zlokalizowanych w pasie nadmorskim  i umożliwia ich dalszą termiczną utylizację poprzez spalanie.

Historia inwestycji rozbudowy węzła przeróbki osadów ściekowych w Koszalinie

• Rok 2007/2008 – Decyzja o kierunku zagospodarowania osadów ściekowych
• Rok 2009 – Koncepcja zagospodarowania osadów ściekowych – firma Grontmij
• Rok 2009 – przetarg na projekt – firma Biprowod
• Rok 2009 – badania pilotowe dehydratora
• Rok 2010 – uzyskanie pozwolenia na budowę
• Rok 2011 – rozpoczęcie budowy
• 20.05.2013 – zakończenie robót i oddanie obiektu do użytku